زگیل ها چه هستند؟ آیا زگیل ها واگیر دار هستند؟

زگیل ها زائده های ایجاد شده بر روی پوست هستند که در نتیجه عفونت ناشی از ویروس پاپیلوم انسانی (HIV) ایجاد می شوند. امروزه بیش از ۱۰۰ نوع از ویروس های HIV شناسایی شده است. بعضی از انواع این ویروس ها اندام های تناسلی و مخاط دهان را تحت تاثیر خود قرار می دهد و باعث ایجاد توده های بزرگ و ناخوشایند در محل عفونت می شود که در نهایت ممکن است این توده ها سرطانی شوند. سایر انواع ویروس های HIV بر ایجاد زگیل های عمومی در سطح پوست تاثیر می گذارند و به این ترتیب عامل سرطانی محسوب نمی شوند. هر چند زگیل پوستی معمولاً مسری در نظر گرفته می شوند، اما شرایطی که در آن فقط یک عضو خانواده به این مشکل مبتلا شود، مسئله ای غیر عادی محسوب نمی گردد. علاوه بر این، این مشکل معمولاً فقط یک عضو از بدن (مثل زگیل دست یا پاها) را تحت تاثیر خود قرار می دهد، اما می تواند به تدریج در سایر اعضای بدن نیز گسترش پیدا کند و باعث خارش پوست و ناراحتی شود.

آیا روش های درمان زگیل موثر هستند؟

همواره هنگام استفاده از روش های درمانی برای رفع زگیل، بیمار باید صبر داشته باشد. این حقیقت که برای درمان زگیل تناسلی و معمولی مجموعه متنوعی از روش های درمانی وجود دارد در عمل نشان می دهد که هیچ یک از این روش ها بهتر از بقیه نیستند. در حالت عادی امکان تشکیل زگیل و بر طرف شدن آن بدون دلیل مشخص وجود دارد و زگیل ها بدون نیاز به درمان خاص پس از گذشت مدت زمان مشخص بر طرف می شوند. علاوه بر این بعضی زگیل ها در کنار زگیل اصلی تشکیل می شوند، زگیل ها معمولاً بدون درد هستند، مگر اینکه در نواحی مستعد وارد شدن فشار مثل کف دست یا کف پا ایجاد شوند. بعضی از انواع زگیل ها (حتی انواع مشابه آن ها) ممکن است به یک روش درمانی عکس العمل نشان دهند، در حالی که سایر زگیل ها (حتی آن هایی که در یک فرد و در یک زمان مشابه ایجاد می شوند)، نسبت به روش درمانی جواب نمی دهند. در این حالت روش های درمانی ممکن است به جلسات درمانی متعدد در طول هفته ها، ماه ها یا سال ها نیاز داشته باشند.

روش های عملی برای درمان زگیل به شرح زیر هستند:

نادیده گرفتن زگیل. در حقیقت زگیل ها به خودی خود بر طرف می شوند، هر چند ممکن است این فرآیند به یک دوره طولانی مثل ماه ها یا سال ها زمان نیاز داشته باشد.

در مواردی که مشکل پیچیده نباشد (برای مثال یک زگیل بر روی صورت یا یک یا چند زگیل محدود بر روی دست ها ایجاد شده باشد)، برای یخ زدن سریع یا تخریبی الکتریکی زگیل با پزشک ملاقات کنید. این روش های درمانی ساده هستند و در نتیجه آن ها جای زخم بر روی بدن باقی نمی نماند، هر چند استفاده از آن ها مقداری دردناک است.

در شرایط پیچیده، درمان زگیل را برای چند هفته محدود در خانه شروع کنید. در این حالت ممکن است زگیل های زیر بر روی بدن شما ایجاد شده باشند:

زگیل های کف پا: افراد بیمار معمولاً حس می کنند زگیل های ایجاد شده بر روی کف پا ریشه عمیق دارند، اما این زگیل ها در لایه های سطحی پوست ایجاد می شوند. امکان بر طرف کردن این نوع زگیل ها با تراشیدن آن ها بدون درد و خون ریزی وجود دارد. در این حالت قطره های اسید سالیسیلیک می توانند لایه ضخیم پینه ایجاد شده بر روی زگیل را بر طرف کند و به این ترتیب باعث شود شما در مورد این زگیل ها احساسی شبیه به وجود یک تیله کوچک در کفش خود داشته باشید. در این حالت از روش های منجمد کردن زگیل نیز می توان استفاده کرد.

زگیل های معمولی دست: این نوع زگیل ها معمولاً برای فرد ناخوشایند هستند، هر چند دردناک نمی باشند. استفاده از سالیسیلیک اسید می تواند باعث کوچک تر شدن این زگیل ها و بر طرف شدن آن ها شود و گاهی اوقات می توان از روش منجمد کردن نیز برای این نوع زگیل ها استفاده کرد.

در شرایطی که مشکل زگیل شما با استفاده از روش های معمول درمان نشد، سعی نکنید بیش از حد از این روش ها استفاده کنید. در عمل انجام این کار می تواند مشکل درمان را بدتر از مشکل بیماری نماید. مثال هایی از این موارد به شرح زیر هستند:

زگیل هایی که زیر ناخن یا اطراف آن ایجاد می شوند: این نوع زگیل ها به شدت نسبت به روش های درمانی مقاوم هستند. در این حالت می توان از یک یا دو جلسه درمانی استفاده کرد، اما در صورت عدم موفقیت این روش ها قرار دادن اسید بر روی این نوع زگیل ها فقط می تواند باعث زبر و ناهموار شدن سطح زگیل و ناخوشایند تر شدن ظاهر آن برای شما شود.

زگیل های موزاییکی: این نوع زگیل ها که به نام زگیل های بذری نیز شناخته می شوند می توانند تکثیر شده و تعداد زیادی از آن ها تمام سطح پا را فرا بگیرید. این نوع زگیل ها معمولاً آسیبی به بدن وارد نمی کنند و به ندرت به روش های درمانی عکس العمل نشان می دهند. با این وجود در رابطه با این نوع زگیل ها نیز می توان از یک یا دو جلسه درمانی برای مشاهده عکس العمل احتمالی زگیل به روش های درمانی استفاده کرد.

زگیل های مسطح: این نوع زگیل ها، کوچک، مسطح و به رنگ جوش هستند و ممکن است تعداد زیادی از آن ها در یک نقطه از بدن هم چون صورت، بازوها، یا کشاله ران مشاهده شود. خلاص شدن از دست این زگیل ها با استفاده ملایم از اسید سالیسیلیک یا سایر روش های درمانی به سادگی وجود دارد، اما احتمال عود کردن و بازگشت این نوع زگیل ها بسیار زیاد است.

علائم و نشانه ها

علائم و نشانه های اصلی زگیل به شرح زیر هستند:

ظاهر برآمده و گنبدی شکل از علائم زگیل می باشد ، که امکان تشکیل آنها در پشت انگشتان دست و پا و نیز زانوها وجود دارد.

زگیل های کف پا فقط بر روی سطح یک پا مشاهده می شوند.

امکان تشکیل زگیل های صاف یا پهن بر روی پوست صورت، ساق پا، و سایر نقاط بدن معمولاً به تعداد زیاد وجود دارد.

زگیل های ناخن همان طور که از اسم آن مشخص است اطراف ناخن یا زیر آن ایجاد می شوند.

زگیل های نخ مانند فقط یک ساقه بلند هستند که اغلب بر روی صورت ایجاد می گردند.

راه ها و روش های درمان

زگیل های معمول می توانند همه افراد مبتلا را ناراحت کنند. لازم به ذکر است که در افراد عادی نیمی از تمام زگیل پوستی به طور میانگین به صورت خود به خود در حدود ۱۸ ماه از بین می روند. اطلاعات ارائه شده در این مبحث مربوط به درمان زگیل های معمولی است. به این ترتیب نمی توان از این روش های درمانی برای زگیل های تناسلی استفاده کرد. داروهای موجود در داروخانه ها برای درمان زگیل های معمولی بر اساس استفاده از محصولات حاوی اسید سالیسیلات است و این محصولات می توانند زگیل را از بین ببرند. سایر درمان های جدید معرفی شده در این حوزه شامل محلول دی اکسید کربن است که برای منجمد کردن زگیل استفاده می شود.

اسید سالیسیلیک

این دارو به صورت قطره، ژل، لایه، و خمیر در بازار موجود است. این محصولات به نحوی طراحی شده اند که امکان استفاده از آن ها برای انواع مختلف زگیل ها شامل زگیل های بسیار کوچک تا زگیل های بزرگتر دارای برجستگی های بزرگ وجود دارد. اسید سالیسیلیک یک داروی کراتولیتیک است. کراتولیتیک بودن این دارو به معنی این است که این دارو می تواند پروتئین (کراتین) تشکیل دهنده زگیل و لایه زخیم پوست مرده را که گاهی اوقات بر روی زگیل ایجاد می شود، حل کرده و از بین ببرد.

روش های منجمد کردن غیر تجویزی

در این حالت از اسپری های موجود در داروخانه ها به منظور منجمد کردن زگیل ها در دمای منفی ۹۰ درجه فارنهایت (منفی ۵۷ درجه سانتیگراد) استفاده می شود. این روش درمانی را می توان با استفاده از نیتروژن مایع مقایسه کرد که سرمای بسیار بیشتری را در محل ایجاد می کند (منفی ۳۲۰ درجه فارنهایت یا منفی ۱۹۶ درجه سانتیگراد) و به طور گسترده توسط متخصصان پوست مورد استفاده قرار می گیرد. به این ترتیب می توان گفت که محصولات موجود در داروخانه ها نمی توانند دارای اثر بخشی به میزان روش هایی باشند که توسط یک پزشک مورد استفاده قرار می گیرد.

چسب زدن

معمولاً بیان می شود امکان درمان زگیل ها با چسب زدن بر روی آن ها با استفاده از چسب های بدون منفذ مثل چسب برق وجود دارد. استفاده از این روش نیازمند این است که چسب بر روی محل همیشه باقی بماند و فقط برای چند ساعت در هر هفته از روی زگیل برداشته شود. علاوه بر این لازم است چسب مرتباً تعویض شود. بسیاری از مطالعات انجام شده در این حوزه نشان می دهد این روش درمانی چیزی مثل استفاده از داروی دل خوش کن می باشد.

ادامه مطلب

از بین بردن، رفع و درمان زگیل

زگیل زمانی بروز می‌کند که ویروس پاپیلوم انسانی (HPV) لایه بیرونی پوست را عفونی کرده و باعث می‌شود سلول‌های پوست به سرعت رشد کنند. در مرحله بعد، ویروس از زگیل موجود به سایر نواحی بدن سرایت کرده و باعث بروز زگیل‌های بیشتری می‌شود. انواع مختلف این ویروس در محیط‌های گرم و مرطوبی مثل حمام‌، کف رختکن‌ها و محیط استخرها رشد می‌کند.

زگیل بیشتر در جاهایی از پوست که در آن شکافی به وجود آمده است، مانند بریدگی‌ها، پوست ریش ریش شده‌ی کنار ناخن، ناخنی که نزدیک به گوشت چیده شده، یا خراشیدگی‌ها، رشد می‌کنند. زگیل‌های کف پا در میان شناگران شایع هستند، زیرا پوست پای آ‌ن‌ها علاوه بر مرطوب و نرم بودن توسط سطح زبر استخر خراشیده و پاره می‌شود. اغلب، کسانی دچار زگیل‌های معمولی می‌شوند که با گوشت قرمز، مرغ و ماهی سر و کار دارند.

علائم زگیل

زگیل‌ها شکل‌ها و اندازه‌های مختلفی دارند. برخی زگیل‌ها به شکل یک برآمدگی با یک سطح زبر بوده و برخی دیگر مسطح و دارای سطحی صاف هستند. مویرگ‌های خونی در درون هسته زگیل رشد کرده و خون آن را تأمین می‌کنند. در هر دو نوع زگیل‌های پا و معمولی، این مویرگ‌ها به شکل نقاط (دانه‌های) سیاهی در مرکز زگیل دیده می‌شوند.

زگیل‌های معمولی، معمولاً به صورت تکی یا گروهی روی دست‌ها، و گاهی اوقات روی سایر نقاط بدن رشد می‌کنند. آن‌ها عموماً زائده‌های گنبدی شکلی به رنگ خاکستری مایل به قهوه‌ای با سطح زیر هستند.

زگیل‌های پا، می‌توانند در بخشی از مچ پا بروز کنند. با بزرگ شدن کال‌ها و زگیل‌ها، راه رفتن دردناک شده و پا درست روی زمین قرار نمی‌گیرد. هنگامی که فشار ناشی از راه رفتن یا ایستادن به گیل کف پا وارد می‌شود، لایه‌ای از پوست ضخیم و سفت، شبیه یک کال، روی آن ایجاد می‌شود. گاهی اوقات لکه‌های تیره‌ای زیر سطح زگیل قابل مشاهده هستند.

زگیل‌های مسطح، عموماً روی صورت، دست‌ها و پاها ظاهر می‌شوند. زگیل‌های مسطح، معمولاً کوچک بوده (کوچکتر از پاک‌کن پشت مداد) و چند عدد از آن‌ها در یک ناحیه رشد می‌کنند. این زیگیل‌ها، تخت بوده و می‌توانند به رنگ صورتی، قهوه‌ای روشن یا زرد روشن باشند. زگیل‌های تخت معمولاً از طریق تراشیدن موها پخش می‌شوند.

زگیل‌های فیلیفُرم، نوعی زگیل مسطح هستند، که اطراف دهان، بینی و محل رویش ریش به وجود می‌آیند. سطح این نوع زگیل‌ها تعداد زیادی زائده‌های انگشت مانند هم‌رنگ پوست دارد.

زگیل‌های پریونگوال، زیر و اطراف ناخن ‌های انگشتان دست و پا رشد می‌کنند. آن‌ها به شکل برآمدگی‌های زبر و نامنظمی بروز می‌کنند.

زگیل‌ها، روی خطوط و چین‌های پوست را می‌پوشانند (این یکی از راه‌ های تشخیص زیگیل‌ها از برخی دیگر از عارضه‌های پوستی مانند خال‌ها و منگوله‌های پوستی است).

معمولاً زگیل‌ها در صورتی نیاز به درمان پیدا می‌کنند که:

دردناک باشند

خجالت‌آور باشند

به راحتی تحریک شوند

رشد کرده یا احتمال سرایتشان به سایر بخش‌ها بدن یا افراد دیگر وجود داشته باشد

هدف درمان زگیل، برداشتن یا نابود کردن زگیل بدون ایجاد بافت اسکار است؛ چرا که بافت اسکار به جا مانده دردناک ‌تر از خود زگیل خواهد بود. نحوه درمان یک زگیل به نوع، محل و علائم آن بستگی دارد. البته، در اینجا خواست خود فرد برای انجام یک دوره درمان که ممکن است هفته‌ها یا ماه‌ها طول بکشد نیز مهم است.

از بین بردن زگیل همیشه موفقیت‌آمیز نیست. زگیل‌ها، حتی بعد از کوچک شدن یا ناپدید شدن هم ممکن است دوباره بازگشته و به سایر بخش‌های بدن سرایت کنند. دلیل این امر آن است که در اکثر درمان‌ها تنها خود زگیل نابود می‌شود و ویروسی که عامل آن است کشته نمی‌شود.

زگیل‌ها چگونه سرایت می‌کنند؟

زگیل‌ها توسط تماس مستقیم با ویروس پاپیلوم انسانی سرایت می‌کنند. در صورتی که فرد مبتلا، زگیل پوستی خود را لمس کرده و سپس بخش دیگری از بدن خود را لمس کند، زیگیل دیگری روی پوستش به وجود می‌آید. استفاده مشترک از حوله، تیغ یا سایر وسایل شخصی باعث انتقال ویروس زگیل به دیگران می‌شود. پس از تماس با HPV، به دلیل کُند بودن رشد این ویروس در زیر پوست، چند ماه طول می‌کشد تا زگیل ظاهر شود. معمولاً، هر تماسی با HPV، باعث بروز انواع زگیل پوستی نمی‌شود. برخی افراد بیش از سایرین دچار زگیل می‌شوند.

درمان توسط پزشک

پزشک می‌تواند به روش‌های زیر زگیل‌ها را درمان کند:

کرایوتراپی

این روش که در آن با کمک یک مایع بسیار سرد زگیل منجمد می‌شود، معمول‌ ترین روش درمان زیگیل است که در آن برای درمان از دارو استفاده نمی‌شود. در کرایوتراپی ریسک ایجاد اسکار بسیار کم بوده اما این روش می‌تواند دردناک باشد.

داروها

داروهای غیرتجویزی

اسید سالیسیلیک، که با نرم کردن لایه‌های پوستی که زگیل تشکیل می‌دهند، باعث می‌شود بتوان آن‌ها را به راحتی برداشت. محلول‌های اسید سالیسیلیک حاوی Compound W و اکلوزال هستند.

داروهای تجویزی

کرم رتینوئید (آویتا، رتین-A). مانع از رشد سلول‌های پوستی زگیل می‌شود.

کانتاریدین (کانتارون، کانتارون پلاس). این دارو باعث می‌شود پوست زیر زیگیل تاول زده و در نهایت زگیل از پوست جدا شود. استفاده از این دارو در مطب پزشک انجام می‌شود.

داروهای ایمونوتراپی، که به سیستم ایمنی بدن کمک می‌کنند با ویروس‌ها، از جمله ویروس پاپیلوم انسانی (HPV) که باعث بروز زگیلمی‌شود، بجنگد. ایمیکویمود، حساس کننده‌های تماسی و اینترفرون نمونه‌هایی از این داروها هستند.

بلئومایسین تزریقی، که پوست دارای زگیل را نابود می‌کند. اما اغلب از آن استفاده نمی‌شود، زیرا این دارو در طول تزریق و بعد از آن ایجاد درد می‌کند.

الکتروسرجری و کورتاژ

الکتروسرجری عبارت است از سوزاندن زگیل با یک جریان الکتریکی. کورتاژ نیز عبارت است از بریدن زگیل یا یک چاقوی تیز یا یک ابزار کوچک و قاشق مانند. اغلب این دو عمل همراه یکدیگر انجام می‌شوند.

جراحی لیزری

در جراحی لیزری، زگیل به وسیله پرتو شدیدی از نور سوزانده می‌شود.

ادامه مطلب